مشخصات داروی سینووکس - عوارض داروی سینووکس

 سینووکس

(اینترفرون بتا 1-آ)
سینووکس در چه مواردی استفاده می گردد؟

با توجه به اینکه بیماری ام اس، حاصل فعالیت نابجای سیستم ایمنی علیه بافت های عصبی بوده و التهاب ایجاد شده در هدایت پیام های عصبی اختلال ایجاد می نماید، راه حل درمانی کنترل عملکرد سیستم ایمنی و کاهش التهاب می باشد. در ابتدای سیر بیماری وقتی ما در فاز حمله قرار داریم و واکنش وسیع التهابی علیه بافت پوشاننده اعصاب داریم، استفاده از داروهای قوی مانند کورتیکواستروئید ها و یا کورتن ها، التهاب ایجاد شده را از بین می برند و علایم ایجاد شده به علت التهاب را بهبود می دهند. وقتی فاز حمله بیماری فروکش کرد و فعالیت سیستم ایمنی علیه دستگاه عصبی کاهش یافت، ما بایست از طریق داروهایی مانند اینترفرون ها از فعال شدن مجدد دستگاه ایمنی علیه سلولهای خودی مغز و نخاع پیشگیری نماییم. داروی سینووکس که همان اینترفرون بتا (interferon beta-1a) می باشد، با تجویز هفتگی و بصورت عضلانی، اجازه نمی دهد که سیستم ایمنی مجددا فعال شود و بیماری را در فاز فروکش و یا خاموش نگه داشته و بدین طریق سیر پیشرفت بیماری را بسیار کند می نماید.

این دارو موارد مصرف دیگری نیز دارد که ممکن است در بالا به آن اشاره نشده باشد.

به ادامه مطلب مراجعه کنید