مشخصات داروی سینووکس - عوارض داروی سینووکس

 سینووکس

(اینترفرون بتا 1-آ)
سینووکس در چه مواردی استفاده می گردد؟

با توجه به اینکه بیماری ام اس، حاصل فعالیت نابجای سیستم ایمنی علیه بافت های عصبی بوده و التهاب ایجاد شده در هدایت پیام های عصبی اختلال ایجاد می نماید، راه حل درمانی کنترل عملکرد سیستم ایمنی و کاهش التهاب می باشد. در ابتدای سیر بیماری وقتی ما در فاز حمله قرار داریم و واکنش وسیع التهابی علیه بافت پوشاننده اعصاب داریم، استفاده از داروهای قوی مانند کورتیکواستروئید ها و یا کورتن ها، التهاب ایجاد شده را از بین می برند و علایم ایجاد شده به علت التهاب را بهبود می دهند. وقتی فاز حمله بیماری فروکش کرد و فعالیت سیستم ایمنی علیه دستگاه عصبی کاهش یافت، ما بایست از طریق داروهایی مانند اینترفرون ها از فعال شدن مجدد دستگاه ایمنی علیه سلولهای خودی مغز و نخاع پیشگیری نماییم. داروی سینووکس که همان اینترفرون بتا (interferon beta-1a) می باشد، با تجویز هفتگی و بصورت عضلانی، اجازه نمی دهد که سیستم ایمنی مجددا فعال شود و بیماری را در فاز فروکش و یا خاموش نگه داشته و بدین طریق سیر پیشرفت بیماری را بسیار کند می نماید.

این دارو موارد مصرف دیگری نیز دارد که ممکن است در بالا به آن اشاره نشده باشد.

به ادامه مطلب مراجعه کنید

سینووکس چیست؟

این دارو از جنس پروتئین های انسانی بوده که با تنظیم عملکرد سیستم ایمنی و کاهش قابل توجه تعداد و شدت حملات، می تواند کیفیت زندگی بیماران را افزایش داده و امکان برگشت بیماران به فعالیت های روزمره را فراهم کند.
چه نکاتی را پیش از مصرف سینووکس باید بدانید؟

در صورتی که پزشک تصمیم به آغاز این دارو برای شما داشت، حتما وی را از سابقه حساسیت به هر دارو و یا غذا و نیز بیماری های زمینه ای دیگر مطلع سازید. برخی نکات ممکن است به نظر شما بی اهمیت به نظر برسد، اما برای پزشک مهم باشد، لذا تمامی مشکلات زمینه ای و سوابق پزشکی خود را با پزشک معالج در میان بگذارید.

خانم های جوان در سن باروری حتما بایست از وضعیت بارداری خود در زمان آغاز این دارو مطلع باشند. این کار از طریق تست های بارداری، ترجیحا تست بر روی نمونه خون که از دقت و حساسیت بیشتری نسبت به کیت های ادراری برخوردار است، صورت می پذیرد.

در صورتی که مصرف کننده این دارو و یا داروهای مشابه در درمان ام اس می باشید، در صورت مراجعه به مراکز درمانی به هر دلیلی، پزشک و یا پرستار خود را از بیماری زمینه ای خود و دریافت این دارو و یا سایر دارو های همراه مطلع سازید.

قبل از مصرف هر دارویی بایست پزشک خود را در جریان داروی تجویزی قرار دهید. مشاوره با داروساز می تواند در بررسی تداخلات دارویی حائز اهمیت باشد. لازم به ذکر است که گیاهان دارویی ازین امر مستثنی نمی باشند.

پزشک جهت ارزیابی بیماری، اطمینان از سلامت دارو و نیز پایش اثرات آن در شما، برخی تست های عملکردی را بصورت دوره ای تکرار می کند. برخی از آنها به شرح ذیل می باشند:

-        تست عملکرد کبد

-        تست عملکرد تیرویید

-        تست سلول های خونی (CBC)

-        وضعیت روحی از نظر افسردگی

-        تست های عملکرد عصبی

سینووکس چگونه مصرف می شود؟

توجه کنید که دارو حتما بایستی مطابق دستور پزشک مصرف گردد، و از هر گونه تغییر سرخود در شیوه تجویز و دوز مصرفی جدا خودداری نمایید.

این دارو بصورت تزریق عضلانی و هفته ای یک بار تجویز می شود. تجویز نزدیک به زمان خواب آن می تواند از بروز عارضه شبه آنفولانزای آن بکاهد. حتما تقویمی جهت ثبت روزهای تزریق دارو داشته باشید. دارو را در روز و ساعت مشخصی که بر اساس برنامه زندگی خود به یاد خواهید داشت تزریق کنید، به عنوان مثال هر هفته شنبه ساعت 8 شب.

قبل از اینکه خودتان اقدام به تزریق دارو نمایید، باید از سوی یکی از اعضای کادر درمانی شامل پزشک، داروساز و یا پرستار، نحوه صحیح تزریق را آموزش ببینید. مراکز پرستاری مربوط به شرکت، علاوه بر تزریق دارو و مشاوره 24 ساعته، شیوه صحیح تزریق را نیز به شما آموزش می دهند. تا زمانی که مطمئن نشده اید که شیوه تزریق را به درستی فرا گرفته اید، از تزریق دارو به خود جدا خودداری نمایید. تزریق اول دارو به خود را در حضور پرستار و یا پزشک خود انجام دهید تا از صحت تجویز عضلانی مطمئن شوید.

جهت کاهش احتمال واکنش های محل تزریق، محل تزریق بایست در هر نوبت تغییر نماید، و نبایست در یک محل دو نوبت متوالی تزریق نمود. از تزریق دارو در نواحی قرمز، ملتهب، کبود، زخمی و یا دچار اسکار پوستی بپرهیزید. دو ساعت پس از تزریق عضلانی دارو، محل تزریق را از نظر بروز عوارض پوستی بررسی نمایید. در صورت بروز قرمزی و تورم، چنانچه این عوارض بیشتر از چند روز طول کشید، آن را با پزشک و یا پرستار خود مطرح نمایید.

وقتی تصمیم قطعی برای تزریق دارو دارید، بایست مراحل آماده سازی محلول را به دقت انجام دهید. دارو را از یخچال خارج کرده و بگذارید با دمای محیط هم دما شود. نبایستی دارو را جهت هم دما شدن حرارت داد، و تنها آنرا به مدت 30 دقیقه داخل جعبه خودش در دمای محیط قرار دهید. دارو نبایست در معرض نور قرار گیرد و تا زمان آماده سازی و تزریق بایست درون جعبه خودش نگهداری گردد. اختلاط پودر دارو با حلال بایستی به آهستگی صورت پذیرفته و از تکان های شدید جهت حل شدن جدا خودداری نمایید. محلول حاصله بایستی شفاف باشد و رنگ آن از بی رنگ تا متمایل به زرد می تواند متغیرباشد. در صورت وجود کدورت و یا رسوب، از مصرف دارو خودداری نموده و آنرا دور بیندازید. تنها از سرنگ تعبیه شده در بسته بندی جهت تزریقات استفاده نمایید و در صورت نیاز تنها می توان از سرنگ مشابه برای تزریق استفاده نمود. لازم به ذکر است که از هر سرنگ تنها یک بار جهت تزریق استفاده نمایید و پس از تزریق دارو، آن را در ظرف مخصوص سرنگ های مصرف شده دور بیندازید. دارو و ظرف مخصوص سرنگ های مصرفی بایست از دسترس کودکان دور نگه داشته شود.

دارو بایست در جعبه خود ودر یخچال نگهداری شود. دارو نبایستی دچار یخ زدگی شود.

شکل دارویی این فراورده بصورت ویال های 30 میکروگرمی می باشد که بصورت یکبار در هفته تجویز می شود. ممکن است پزشک معالج شما جهت کاهش واکنش های شبه آنفولانزا و یا عادت دادن تدریجی بدن شما به دارو، دوز دارو را آهسته آهسته افزایش دهد. یکی از روشهای افزایش دوز مانند حالت زیر است، اما ممکن است این پروتکل بسته به تشخیص پزشک و شرایط بیماران مختلف، فرق نماید.

	دوز	درصد دوز
هفته اول	7.5 میکروگرم	25% دوز
هفته دوم	15 میکروگرم	50% دوز
هفته سوم	22.5 میکروگرم	75% دوز
هفته چهارم به بعد	30 میکروگرم	100% دوز

 

نکات مهم حین مصرف سینووکس چیست؟

قبل از مصرف هر دارویی بایست پزشک خود را در جریان داروی تجویزی قرار دهید. مشاوره با داروساز می تواند در بررسی تداخلات دارویی حائز اهمیت باشد. لازم به ذکر است که گیاهان دارویی ازین امر مستثنی نمی باشند.

در صورتی که در زمان مصرف این دارو علایم حساسیت به دارو را مشاهده نمودید، دارو را مصرف نکرده و هر چه سریعتر پزشک خود را در جریان قرار دهید. این علایم شامل موارد ذیل می باشد:

-        کهیر

-        انواع بثورات و یا خارش پوستی

-        احساس تنگی نفس

-        افت فشار خون

-        احساس گرفتگی و یا کلفتی صدا

-        احساس تورم در صورت، زبان و یا گلو

 

عوارض جانبی با تمام داروهای موجود در بازار، چه شیمیایی و چه گیاهی، ممکن است مشاهده شود و این دارو هم از این امر مستثنی نمی باشد. برخی از عوارض شایع این دارو و راه های کاهش آن ها در ذیل آمده است:

-        علایم شبه آنفولانزا: این عارضه در مصرف کنندگان انواع اینترفرون ها دیده می شود. علایمی مانند درد عضلات و مفاصل، آبریزش از بینی، تب و یا لرز ممکن است در اوایل مصرف دیده شود. لازم به ذکر است که شدت و بروز این عارضه با ادامه مصرف کاهش می یابد، لذا در صورت بروز این عارضه داروی خود را قطع نکنید. راه هایی جهت کاهش بروز این عارضه وجود دارد، مانند:

استفاده از داروهایی مانند ایبوپروفن و یا استامینوفن قبل از تزریق و یا در مدت زمانی که علایم حضور دارند

مصرف دارو در نوبت عصر و یا سر شب تا بروز این علایم در زمان خواب باشد و مشکلی در فعالیت های روزمره ایجاد نکند

اکثر پزشکان جهت کاهش بروز این عارضه، دوز دارو را بصورت آهسته آهسته افزایش می دهند

-        عوارض کبدی: این عارضه جزو عوارض نسبتا شایع دارو می باشد که به راحتی با تست های عملکرد کبدی، قابل بررسی و پایش می باشد. افزایش آنزیم های کبدی با این دارو گزارش شده است. شیوع این عارضه در مردان و افراد مبتلا به اضافه وزن بیشتر است. مصرف همزمان الکل و یا داروهایی که ریسک عوارض کبدی دارند، می توانند به بروز این عارضه کمک کنند، لذا در صورتی که قصد مصرف هر دارویی، چه گیاهی و چه داروهای بدون نیاز به نسخه (OTC) را دارید، حتما با پزشک و یا داروساز خود مشورت نمایید و از مصرف مشروبات الکلی جدا بپرهیزید.
توجه داشته باشید این عوارض همه آنچه که به دنبال استفاده از سینووکس رخ می دهد نیست. بنابر این اطلاعات بیشتر در این زمینه را می توانید از پزشک یا داروساز خود سوال کنید. همچنین سیستم حمایت از بیمار پاسخگوی سوالات شما در مورد داروی سینووکس می باشد.

مصرف سینووکس در بارداری و شیر دهی چگونه است؟

این دارو در رده C بارداری بوده و مطابق تحقیقات انجام شده، دارو بایستی قبل بارداری قطع شود. اطلاعات در مورد تجویز دارو در شیر دهی وجود ندارد و توصیه به مصرف محتاطانه آن می باشد.

توجه نمایید که در صورت بروز هرگونه سوال و یا مشکل، حتما با پزشک، داروساز و یا پرستار خود مشورت نمایید.
شرایط نگهداری سینووکس چگونه است؟

دارو بایست در جعبه خود، دور از نور و در یخچال نگهداری شود. دارو نبایستی دچار یخ زدگی شود.